Welke vorm van magnesium kiest u het best?
Wist u dat magnesium bestaat in verschillende vormen en iedere vorm een specifieke functie vervult in het lichaam? Bekijk zeker eens het etiket van uw supplement. Je zal merken dat magnesium altijd gebonden is aan een specifiek stofje. Wij maken u graag even wegwijs zodoende u weet welke vormen van magnesium heel goed opneembaar zijn en welke vormen u dient te vermijden. In vakjargon heet dit biologische beschikbaarheid (= in welke mate de werkzame stof aankomt op de juiste plaats in het lichaam).
Magnesium is het mineraal dat iedereen wel kent. Het draagt bij tot een betere werking van de spieren en speelt een cruciale rol bij het energiemetabolisme. Magnesium is vooral aanwezig in onze spieren en botten en speelt een prominente rol bij de aanmaak van energie (ATP). Heb je krampen? Dan denk je altijd aan magnesium. Maar wist je dat de functie van magnesium ook afhankelijk is van zijn binding aan een specifiek stofje? Dit geldt namelijk niet enkel voor magnesium maar voor alle mineralen.
Een aminozuur-chelaat betekent dat het mineraal magnesium gebonden is aan een aminozuur. Zo denken we bv. aan:
- Magnesiumbisglycinaat (= magnesium gebonden aan 2 x L-Glycinemoleculen)
- Magnesiumtauraat (= magnesium gebonden aan L-Taurine)
Beide vorm van magnesium worden heel goed opgenomen.
2) Organisch gebonden zuren (hoge biologische beschikbaarheid)
Deze natuurlijke vormen worden net als de aminozuur-gecheleerde preparaten goed opgenomen. Dan denken we bijvoorbeeld aan:
- Magnesiumcitraat
- Magnesiummalaat
- Magnesiumpidolaat
3) Anorganische zouten (lage biologische beschikbaarheid)
Deze vormen worden niet goed opgenomen door het lichaam. Dan denken we aan:
- Magnesiumoxide
- Magnesiumcarbonaat
- Magnesiumsulfaat
Magnesiumoxide komt nog in heel wat preparaten voor maar wordt eigenlijk niet goed opgenomen. Bovendien kan deze vorm ook een laxerend effect hebben. Bij anorganische zouten zal je wel merken dat het elementair gehalte magnesium hoger zal liggen per capsule. Maar door de lage biologische beschikbaarheid is hun werking ook veel minder dan de Aminozuur-chelaten en de organisch gebonden zuren.